آزاد

وقتی واژه ها  اینقدر سر سخت ، اینقدر بی رحم اینگونه بی پروا مرا در لطیف ترین هوای پاییز می آزارند و هیچ چیز  این  آزار  را پایان نمی بخشد مرهم نمی گذارد  کلامی نیست حتی نیم نگاهی حتی لحظه ای تعمق  یا درنگ یا نگاهی مهربانانه که بگوید "من  می فهمم  ،  برایم  مهم  است" و  دلیلی  که  به من نشان دهد  چرا  باید  این حجم زجر را  تحمل کنم . . به چیزهایی  که  دوست دارم  می اندیشم  زیاد  هستند   می شود  با ...

بالاخره بعد از جستجوهای فراوان یه جایی رو پیدا کردم به اسم "باشگاه کودک تماشا" تو سعادت آباد . یه خانه بازیه نسبتا بزرگ و جدیده با یه کلاس در گوشه‌ای از اون که کارگاه‌های مختلفی توی اون کلاس برگزار می‌شه. مربی‌های جوون و مهربونی هم داره و اینکه مادرا می‌تونن گوشه‌ای از اون تو کافی‌شاپ کوچولوش بشینن با هم با دوستاشون گپی بزنن یا به کارای دیگه‌ای برسن یا مربی خصوصی واسه بچه‌های زیر 4 سال بگیرن و برن بیرون به کاراشون برسن. ایده خوب و نوییه توی تهران. شبیهش رو هنوز جایی ندیدم ولی شنیدم یکی خیلی بهتر و مجهزتر سمت قیطریه به اسم "لنا" باز شده. آزاد اونجا رو خیلی دوست داره. یکی دو جلس...

یک نفر از کوچه ی ما عشق را دزدیده است این خبر در کوچه های شهر ما پیچیده است دوره گردی در خیابانها محبت می فروخت گوئیا او هم بساط خویش را برچیده است عاشقی می گفت روزی روزگاران قدیم عشق را از غنچه های کوچه باغی چیده است عشق بازی در خیابان مطلقا ممنوع شد عابری این تابلو را دور میدان دیده است یک چراغ قرمز از دیروز قرمز مانده است چشمکش را هیز چشمی، خیره سر دزدیده است می روم از شهر این دل سنگهای کور دل یک نفر بر ریش ما دلریشها خندیده است خیلی غمگینم. نه به خاطر چیزی یا کسی یا ... . فقط به خاطر خودم. خدایا کمکم کن دوباره خودم رو پیدا کنم ...